مفهوم ساده موفقیت
موفقیت محصول برنامهریزی، تلاش، آرامش و داشتن پشتوانههای روحی و مادی است
این جمله سختی است؟؟؟
پس چرا اینها نمیفهمند همین مفاهیم ساده و بدیهی را؟
چرا نمیفهمند که به جای پخش نوای حیدر حیدر حاج محمود کریمی باید کشتی امریکایی را تحلیل و آنالیز کرد؟
چرا نمیفهمند پیروزی و موفقیت حتی در ورزش فردی و زور محوری چون کشتی، محصول یک سیستم و مدیریت سیستماتیک است؟
اینها را نمیفهمند اشکالی هم ندارد
چرا نمیفهمند نیم دیگر موفقیت کشتی در ایران محصول غیرت و تعصب و پشتیبانی مردمی است؟
به چه دلیل حسن یزدانی میبازد؟
چرا نمیفهمند کشتیگیر از جامعه جدا نیست و خفه کردن صدای یزدانی، هم احتمال طلا را کاهش میدهد هم سرمایهای اجتماعی یزدانی را میسوزاند تا جایی که پهلوان دیروز، مزدور امشب باشد؟
این حسن یزدانی نیست که عوض شده، این خصلت سایه استبداد است که بر سر هر فرد و واژهای بیافتد آن را پوچ و بی اراده و تباه میکند، ولو واژهای چون پهلوان وقتی خبری از آنالیز نیست، وقتی خبری از حمایت اجتماعی نیست، کشتی گیری که یک سال تحت فشار، شبکه اجتماعیاش تعطیل باشد و ارتباطش با مردم توسط عمله مستبدی چون علیرضا دبیر قطع شود، کشتیاش را هم برای همان رییس فدراسیون میگیرد، بی انگیزه و خالی از هر نوع غیرت و تعصبی
واقعا فهم اینها سخت است؟
حسن یزدانی همان زاینده رود است، همان دریاچه ارومیه است همان پیروز یوز ایرانی است، همان ایران است که تمامش کردند
سرمایه اجتماعیاش را مصرف کردند و فردا رهایش میکنند تا خودش بماند و خودش …
تا ما بمانیم بدون اینکه حتی بتوانیم قهرمان ملیمان را دوست بداریم
اینها ما را هم دارند تمام میکنند، حسن یزدانی و هر آنچه «ما» میتوانیم دوست بداریم آخرین داراییهای ما برای هویت مشترک داشتن است
اینها که تمام شوند ما لاجرم تیلور را دوست خواهیم داشت که نابغهای هنرمند است و ما را از تلفیق ورزش و هنر و علم و اخلاق سیراب میکند
آخرش ما میمانیم و تیلور بدون حسن یزدانی
درباره مسئله اجتماعی شکستهای حسن یزدانی از دیوید تیلور
نویسنده: مهدی رزاقی طالقانی
یک پاسخ به “آخرش ما میمانیم و تیلور بدون حسن یزدانی”