«تانگوی شیطان» نه صرفاً یک رمان، بلکه یک تجربه زیستی از انجماد و فروپاشی است که لاسلو کراسناهورکایی آن را در قالب نثر ریخته است.

«تابستان همانسال» هم‌زمان هم یک گزارش اجتماعی دقیق از یک گوشه مهجور ایران است و هم یک دستور زبان روایی برای نویسندگان و فیلم‌سازانی که در پی دستیابی به سبکی صریح، اما عمیق هستند.

مکین در آثار نسبتاً کم‌حجم خود، تاریخ روسیه را در تار و پود زندگی شخصیت‌ها می‌تند؛ به‌گونه‌ای که خواننده در پایان اثر، احساس مرور یک برهه‌ی تاریخی را تجربه می‌کند.

خاطرات تن صرفاً یک داستان عاشقانه نیست، بلکه روایتی پیچیده و نمادین از پیوند ناگسستنی تاریخ یک ملت با زندگی شخصی افراد آن است.

«سور بز» ماریو بارگاس یوسا، بیش از یک رمان تاریخی، کالبدشکافی بی‌رحمانه از روح یک ملت است.

یوسا در این رمان، سبک روایی خود را به تجسمی از آشفتگی درونی و بیرونی انسان بدل می‌کند. او مرز میان گذشته و حال را برمی‌چیند و روایت را به شبکه‌ای از زمان‌های درهم‌تنیده بدل می‌کند

کتاب با عطر بادام تلخ آغاز می‌شود؛ عطری که هم پیش‌درآمد مرگ است و هم استعاره‌ای از حافظه: حافظه‌ای زنده، رایحه‌دار، پر از اشباحی که هرگز از آستانه‌ی ذهن رانده نمی‌شوند.