زنان و یک پرستوی پیر

زنان در دنیای امروز یک مسئله‌اند که نظامات سیاسی و اجتماعی به انحاء مختلف با آن مواجه ‌می‌شوند.شیوه‌های معمول و غیرمعمول. اما این ساده‌ترین و غیراخلاقی‌ترین شکل سیاست ورزی است که یک نظام تصمیم‌ساز، میکروبی را تولید و جامعه‌ای را آلوده کند و بعد واکسنی را عرضه کرده و از همان جامعه آلوده شده، مشروعیت و اعتبار دریافت کند
در چین، روسیه و جوامع غیر مردمسالار این شیوه بسیار رایج است .
نمونه مشهور استفاده از این شیوه، تولید ویروس کرونا در چین بود
و سبک دیگر آن، به کارگیری #تله_جنسی یا همان پرستوهاست که برای جاسوسی و خرابکاری به درون زندگی یا یک فرایند در جبهه مقابل به کار می‌رود

عفونی کردن یک حضور

خیلی ساده و صریح باید گفت که ممنوعیت دوباره ورود زنان به استادیوم، مانند طرح نور بخشی از برنامه افزایش فشار بر جامعه زنان است. که برای پیشبرد آن از استراتژی تولید آلودگی استفاده شده است
بعد از آغوش حمایتگرانه #سید_حسین_حسینی در دیدار #استقلال با #آلمینیوم_اراک، پروسه ممنوعیت ورود زنان به #استادیوم‌ ها آغاز شد. اما با شدت گرفتن موج‌حمایت از دروازه‌‌بان استقلال و تاکید بر حق مسلم زنان برای حضور در استادیوم‌ها، طرح دوم ( Plan B) یعنی پروژه تولید آلودگی برای اجرا روی میز جریان افراط گرا آمد.
یک تماشاگر سالمند (شما بخوانید میکروب عفونی) از #اصفهان که نمایندگانش پی‌ریز قانون جدید حجاب هستند با یک سربند مذهبی که قرار بود رد فرستنده را گم کند به میان تماشاگران بازی سپاهان و پرسپولیس وارد شد.
مأموریت او این بود که با یک نمایش مبتذل و بیان چند جمله جنسی و هتاکانه خطاب به تماشاگران زن پرسپولیسی، طرح دوم ( Plan B) را عملا پایه‌ یزی کند.
پس از وایرال شدن صحبت‌های پیرمرد، خبرگزاری‌های افراطی نزدیک به دولت، شروع به مانور روی این موضوع کردند که کرامت زنان زیر سوال رفته است و باید ورود زنان به استادیوها را ممنوع کرد. یعنی دقیقا جریانی که زن را در سطح ذکر نامش روی سنگ قبرش به رسمیت نمی‌شناسد، نگران کرامت زنان شد
ساختن دوگانه تهران _اصفهان و #پرسپولیس_ #سپاهان و شانتاژ خبری با بیانیه‌های دو باشگاه، مانند سربند روی پیشانی پیرمرد، هر دو برای گم کردن رد جریان تصمیم ساز است.

یک دلیل دارد

حضور زنان در استادیوم‌ها، خیابان و‌ اجتماع، برای جریان افراط‌گرا سنگین تمام شده است به این علت که حالا برای مجلسی که در دست دارند، مجبور به در نظر گرفتن حقوق زنان هستند و از آنجا که زن زائو خانه نشین و راضی و متعبد و چشم از زندگی شستهٔ آخرت دوست، آرمانی‌ترین تصویر زنان در چشم این جریان است، پذیرش زنی که با حرف، منطق، جسارت و حتی پوشش خود حق خود را مطالبه می‌کند دشوار است. …
بنابراین موضوع افزایش فشار بر جامعه زنان است برای عقب نشینی و نتیجه هم مشخص است، این جامعه زن مصمم که از پیش از مشروطه، از عصیان قره العین تا به امروز و عصیان جمعی مبارزه کرده‌ است، از مسیر رفته باز نمیگردد و به قول حضرت حافظ
ای مگس عرصه سیمرغ نه جولانگه تُست
عِرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری
مدیریت زنان دیگر توسط مردان و قرائت مردانه از سیاست و حکمرانی و تصمیم سازی امکانپذیر نیست، هر تلاشی در هر سطحی چه در خانواده و توسط پدر و همسر، و چه در عرصه جامعه و توسط نظامات تصمیم ساز محکوم به شکست است.

پرستوی پیر

مهدی رزاقی طالقانی