برای بیست و هفت سال دوستی

میراث او پاسخ به چند سؤال است
ایران چیست؟
و‌ چرا قرن‌ پشت قرن در تاریخ ماندگار شده است؟
و چگونه باید آن را دوست بداریم
از او‌ آموختیم که ایران گنجینه تاریخ فکر و اندیشه و حیات بشر است
و جایی در برابر غرب نیست، بلکه گامی تاریخی در تلاش‌های بی وقفه بشر برای رسیدن به مدنیت و معناست
از او آموختیم که عطار و خیام و بوعلی سینا همانقدر بر گردن رشد بشر حق دارند که برادران رایت و ادیسون و‌ نیچه داشتند
او به ما یاد داد که مرز ایران، مرز جغرافیایی نیست و تا آنجا که بیتی از حافظ خواننده دارد مرزی از فرهنگ ایرانی امتداد دارد
او ما را وقتی که در زرق و برق دنیای جدید گم شده بودیم پیدا کرد
دست ما را در دست تاریخ گذاشت و ما را به تلاش‌های نیاکانمان سپرد که گم نشویم

تن و جان او از میان ما رفت اما نگاه جهت یاب او با ما و فرزندانمان تا روزی که نامی از ایران هست خواهد بود
دلم برایتان تنگ خواهد شد و تنگ خواهد ماند استاد محمدعلی اسلامی ندوشن
ممنون از تمام بودنتان
متشکر از تمام تلاشتان
ممنون از اینکه دستم را از وقتی سیزده ساله بودم تا همین دیشب که کتاب «ایران را از یاد نبریم» را می‌خواندم رها نکردید
ممنون برای بیست و هفت سال دوستی
روزی که خیلی دیر نیست در سرای باقی به دیدارتان خواهم آمد
سفر بخیر استاد
سفر بخیر دوست


برای بیست و هفت سال دوستی
نویسنده: مهدی رزاقی طالقانی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *