شاعر این شعر مهم نیست. مهم آن است که شعر، از اعماق نسل ما برخاسته. اگر علوم انسانی را باید در زیست روزمره بازخوانی کرد، این شعر سندی زنده و بی‌واسطه از وضعیت ماست. نسلی که هنوز به دنبال معنا، زبان و حتی قافیه می‌گردد.