اپیزود اول
اگر گاوها می توانستند با هم حرف بزنند ، کشتارگاهی وجود نداشت !
برتولت_برشت
اپیزود دوم
اینها تصاویری از جشنواره دو روزه “گادهیمای” هندوها در نپال است که بزرگ ترین جشنواره های کشتار بی رحمانه حیوان در جهان به شمار می رود.
که در آن هر ۵ سال یک بار طبق سنت هندوها، میلیون ها هندو که بخش اعظمی از آنها به دلیل ممنوعیت قربانی کردن حیوانات در هند، از مناطق شمالی هند به نپال می آیند، به مدت دو روز در معبد روستای باریاپور در مرز هند و نپال گرد هم می آیند و بزرگ ترین کشتار دسته جمعی حیوانات به ویژه گاو میش ها را رقم می زنند.
طبق تخمین ها ۵ میلیون هندو از سراسر نپال و مناطق شمالی هند برای شرکت در این جشنواره آیینی راهی باریاپور شده اند.
تا حدودا بیش از ۵۰۰ هزار حیوان را کشتار کنند.
انجمن ها و فعالان مدافع حقوق حیوانات هم بیکار ننشستند و به دولت نپال فشار وارد می کنند تا مانع کشتار حیوانات در این فستیوال شود، اما دولت نپال به دلیل سابقه چند صد ساله رواج این سنت و استقبال میلیونی هندوها از آن، خود را درگیر مقابله با هندوها که برخی از آنها دیدگاه هایی به شدت افراطی درباره حفظ سنت های خود دارند، نمی کند.
لطفا گاو بمانید
در انسانیت هم خبری نیست
اما بدانید اگر گاوها می توانستند با هم حرف بزنند ، کشتارگاهی وجود نداشت، واقعا وجود نداشت
پانویس
آن گاو که زنده است چرا دق نمی کند؟
آن پیرزن چرا گاوش را به مسلخ میبرد؟
آن مرد چرا کاردش اینقدر بزرگ است؟
آن پدر چرا پسرش را بلند کرده است؟
در رثای حیوان
نویسنده: مهدی رزاقی طالقانی
یک پاسخ به “در رثای حیوان”