قبل نوشت:
این نوشته خیلی ساده خواهد بود، مثل یک مهمانی
اول
روزهای عجیبی را می گذرانیم و اوضاع بسیار پیچیده ست. دولت و حاکم و بزرگ و آخوند و دکتری هم نیست که حواسش به ما باشد.
ما هستیم و ما
هر چند این کلمه ما را با شک می گویم و اینروزها خیلی هم ما نیستیم.
به هر حال در چنین شرایطی باید حواسمان به هم باشد و این حرفهای در ادامه، چند پیشنهاد برای همین حواسمان به هم بودن است
اینروزها …
■خیلی دیگه داریم به تفاوت ها فکر می کنیم، یه خط قرمز کلفت دور خودمون کشیدیم
■خیلی هم ایمان داریم که راه و رسم مون درست ترین راه دنیاست
■خیلی هم دل نازک شدیم و با هر مسئله ای می رنجیم
■خیلی هم رومون به هم باز شده و جلوی هم راحت در میایم
■خیلی هم واسه ساده ترین مسائل خانوادگی و … فلسفه بافی می کنیم و هیچ چیزی رو به منطق دل نمیسپاریم
■خیلی هم اهل نقاب و تظاهر شدیم و از خودمون بودن و جلوی دیگران نقاب نداشتن می ترسیم
با این خیلی ها … خیلی تنها شدیم
نمی دونم می دونید یا نه اما … همون فامیل چند کوچه پایین تره
همون همسایه بغلی
همون رفیق قدیمی
که …
●که خیلی هم گنده دماغه و خودش و می گیره
●همون که مذهبی ه یا بی خداست و فکرش به ما نمی خوره
●همون که دیدن ما وقتی عمل کردیم و بچه مون به دنیا اومد و خونه خریدیم، نیومده
●همون که اصلا سال تا سال زنگ نمی زنه به ما
●همون که بچه ش از دیوار بالا میره و شیطونه و میرینه به خونه
●همون که زنش وسواس داره
●همون که دهاتین
●همون که اصلا اهل رفت و امد نیست
●همون که پشت سرش خیلی حرفه …
همون که ضامن مون نشده
همشون
مثل من و تو و ما تنهان …
بی خیال تفاوت ها، با یه زنگ برو یا برید یه ساعتم شده بهشون یه سر بزنید
آهای شما که خیلی خودتو قبول داری و اعتماد به نفست اونقدر بالاست که بدونی کاری صحیح ه انجامش می دی و از احدی نمی ترسی …
عزیزم نیم کیلو سبزی خوردن و یه قالب پنیر و سه تا سنگک خاشخاشی از این مرغ هورمونیا که تو صدتا خورشم میشه ریخت خوشمزه تره … یه شب تو هفته همون ساعت ده که از کار میرسی خونه به رفیقی دوستی داداشی آبجی ای، زنگ بزن بیاد خونت دور هم جمع شین … نذار اینقدر آدمی حقیر شه که خورشت و شکم از آدما دورش کنه!
و اگه کسی مهمانی گرفت و دعوتتان کرد
جان هر کسی که دوست دارید
■گند نزنید به خونه مردم
■تا نصفه شب نشینید
■موبایل بد مصب و بذارید کنار
■از اخبار و سیاست بکشید بیرون
■پشت سر ملت صفحه نذارید
■تو زندگی مردم تجسس نکنید
■افه نذارید با دارایی و آرزوها تون
■غر نزنید
■و خودتون باشید.
این تنهایی و این دیوارها بدتر از بی نانی ست و بدجور دارد ما را می کشد
مهمانی در نقش آنتی مرگ
نویسنده: مهدی رزاقی طالقانی
